Aandacht voor eigen cultuur in de zorg

Naast de commissie debatten en de plenaire debatten zijn er in de Tweede Kamer ook zogenaamde schriftelijke overleggen. Op woensdag 8 februari was er bijvoorbeeld een overleg over de nota Cultuursensitieve zorg. Als het gaat om cultuursensitieve zorg denken we al snel aan mensen uit verre culturen, maar ook tussen autochtone Nederlanders bestaan veel cultuurverschillen. BBB wil ook daarvoor aandacht.

Guus Meeuwis schrijft er al over in zijn lied ‘Brabant’,  hij is ergens waar de mensen stug zijn. En hij wilde wel eens dat mensen op Brabant zo trots zijn als een Fries. Eigenlijk omschrijft hij cultuurverschillen die er zijn tussen regio’s. Zo staan mensen in het Westen weer vaak bekend om hun directheid. Los van deze verschillen, zijn er ook verschillen tussen mensen in de stad en mensen op het platteland, of verschillen tussen de dialecten die mensen spreken en ook zijn er gebieden die meer religieus zijn dan andere gebieden. En ook dat speelt een rol in de zorg.

Een voorbeeld: in Nederland is een huisartsentekort, dit tekort is zodanig dat dit uiteindelijk overal wel gaat spelen maar dit tekort is ook regio gebonden. En dit heeft vooral te maken met de plaats waar een huisarts zelf vandaan komt. Een huisarts uit een grote stad, trekt niet zo snel naar het platteland. Hij of zij heeft daar weinig te zoeken, kent de gewoonten niet, kent de ‘taal’ niet. Voor de nodige spreiding zou er daarom bij het toedelen van opleidingsplaatsen gekeken moeten worden naar waar een student vandaan komt. En natuurlijk gaat er heus wel eens iemand buiten zijn eigen regio aan de slag. Maar vaker niet dan wel. 

Mensen van buitenlandse etniciteiten doen vaker niet mee aan vaccinatieprogramma’s of aan bevolkingsonderzoeken. Bij vrouwen leidt dat bijvoorbeeld tot een hoger aantal gevallen van baarmoederhalskanker. Het niet mee doen aan vaccinatieprogramma’s is echter ook terug te vinden bij bepaalde religieuze groepen binnen Nederland. BBB denkt daarom dat we ervoor moeten waken om bij cultuursensitieve zorg niet alleen maar aan groepen te denken die van buiten Nederland komen.

De minister geeft in de nota aan te gaan werken met sleutelfiguren, deze sleutelfiguren zijn gericht op migranten. Maar juist in regio’s waar nog veel mensen in dialect spreken kan een sleutelfiguur ook gericht zijn op die mensen! 

BBB heeft verder bij de minister aandacht gevraagd voor aandoeningen die veel voorkomen bij mensen van buitenlandse etniciteiten. Het is van belang,  dat daar aandacht aan wordt besteed tijdens de opleidingen tot zorgprofessional. Of dat nu een huisarts, een verpleegkundige of een specialist betreft. 

Ten slotte heeft BBB aandacht gevraagd voor migranten met Alzheimer. Alzheimer Nederland is daar namelijk zeer ongerust over: de verwachting is dat in 2030 60.000 migranten Alzheimer zullen hebben. Bij migranten wordt dit vaak moeilijker vastgesteld. Bijvoorbeeld omdat men minder goed Nederlands spreekt en de eerste tekenen daarom niet goed worden opgemerkt.

Afsluitend een quote van Alzheimer Nederland: “Cultuursensitieve zorg gaat volgens Alzheimer Nederland verder dan alleen een drempel in taal oplossen. Het gaat ook over voorkeuren in de omgang, het eten of feestdagen en zorgpersoneel dat bewust is van eigen culturele waarden. Zowel in de zorg of ondersteuning thuis én in het verpleeghuis”. En wat BBB betreft geldt dit voor culturen uit binnen èn buitenland.