I

I

IKB: IKB is een wereldwijd ketenkwaliteitssysteem. Iedereen die betrokken is bij de productie van IKB (van fok tot verwerking) verstrekken zo garanties over de manier van produceren, zoals de kwaliteit en de herkomst van vee, vlees en eieren. Ook worden eisen gesteld aan voerleveranciers, dierenartsen en andere dienstverleners die ingeschakeld worden (zoals vang- en laadploegen). Er zijn IKB-regelingen voor varkens, kalveren, kip en eieren. Meer informatie op: http://www.ikbnederland.nl/

Imago: volwassen insect

Immuun: onvatbaar

Importstop: Wanneer landen ruzie met elkaar hebben wordt soms een importstop voor een bepaald product afgekondigd. Het is dan een politiek drukmiddel. Een importstop wordt ook afgekondigd wanneer producten uit een bepaald land plagen of ziektes bevatten die men buiten de grenzen wil houden.

Incubatietijd: de tijd die verloopt tussen het begin van een infectie en het zichtbaar worden van de eerste ziekteverschijnselen.

Indicator: Eigenschap of object van een systeem welke informatie geeft over een aantal andere niet afzonderlijk beschouwde eigenschappen of objecten van dat systeem.

Indicatorplant: plant die op karakteristieke wijze reageert op een bepaalde ziekteverwekkende factor en daarom gebruikt wordt om na kunstmatige infectie met een ziekteverwekker de aanwezigheid hiervan aan te tonen.

Inert bestanddeel: bestanddeel van een bestrijdingsmiddel dat op zich geen bestrijdende werking heeft, maar wel een noodzakelijke functie verricht voor de goede werking van het preparaat, bijv. draagstof, hechter.

Infecteren: het tot parasitaire activiteit overgaan van een ziekteverwekkend organisme of virus op of in de waardplant. 

Infectie: het begin van vermeerdering van een ziekteverwekkend organisme of virus op of in de plant. 

Infectiebron: organisme, of dood of levend deel ervan, of ruimtelijke structuur, van waaruit ziekteverwekkers verspreid worden of zich verspreiden. 

Infectiedruk: mate van aanwezig zijn van ziektebronnen van waaruit verspreiding kan plaats hebben. 

Initiatieve Tierwohl: Een aantal Nederlandse veehouders doet mee aan het Duitse ‘Initiatieve Tierwohl. In dit dierenwelzijskeurmerk, is er een aantal verplichte eisen waaraan zij moeten voldoen (daglicht, verantwoord antibioticagebruik, water-check, klimaat-check). Daarnaast hebben zij de vrije keuzes voor nog meer dierenwelzijn. Bijvoorbeeld varkens nog meer ruimte geven, extra afleidingsmateriaal, beschikking over ruwvoer. Voor die extra’s krijgen zij ook extra betaald. Duitse supermarkten betalen een vaste opslag bij de inkoop van varkens- en kippenvlees. Deze opslag van al die supermarkten, belandt in één grote pot. Uit die pot worden veehouders betaald voor hun extraatjes bovenop de al geldende regels voor dierenwelzijn. De supermarkten kunnen hun extra betaalde geld, doorberekenen in de vleesprijs. Het is een goed systeem, want de dieren hebben nog meer dierenwelzijn, de boer krijgt voor de maatregelen, die hij neemt, betaald en de consument wordt in de winkel niet belast met een woud aan keurmerken waar hij uit moet kiezen.

Inkuilen: Veel soorten voer kunnen worden ingekuild, maar de meest voorkomende kuilvoeders zijn kuilgras en snijmais. Het geoogste product (bijvoorbeeld gras) wordt verzameld en op een hoop gereden (de “kuilhoop” of “kuil”). Dit gebeurt zo:
• De kuilhoop wordt stevig aangereden met een tractor of een shovel.
• De kuilhoop wordt luchtdicht afgedekt met een of meerdere lagen plastic.
• Om het plastic goed vast te leggen wordt, er langs de randen zand en grond op gereden.
• De kuilhoop wordt afgedekt met ballast zoals autobanden, zandslurven of de gehele kuil wordt met grond of zand bedekt.

Inoculeren: het doelbewust brengen van een ziekteverwekker in of op weefsels van een organisme of op voedingsbodems met het doel infectie tot stand te brengen. 

lnoculum: het geen bij het inoculeren wordt gebruikt. 

Insecticide: insecten dodend middel, insectenbestrijdingsmiddel.

Inseminatie: Het handmatig, via een spermarietje, inbrengen van zaad van een mannelijk dier bij bijvoorbeeld zeugen, koeien, schapen of geiten. Voordeel van inseminatie is dat een boer geen stier, beer, ram of bok bij de dieren hoeft te laten lopen. Stieren, beren, rammen en bokken kunnen namelijk agressief gedrag vertonen en dit is dus niet zonder gevaar. Een ander voordeel is dat je met inseminatie minder besmettelijke ziektes van dier op dier worden overgebracht. Met inseminatie heeft de boer ook invloed op de genetische eigenschappen van een dier. Vaak wordt zaad gebruikt van de sterkste of beste dieren, qua genetica. Bijvoorbeeld van dieren die robuust zijn, goede moedereigenschappen hebben of een goede groei hebben. Het sperma wordt gewonnen in K.I.-stations, waar de mannetjesdieren een nep-vrouwetjesdier dekken. Een spermavanger, vangt het sperma op dat vervolgens in rietjes wordt gestopt. De rietjes worden verkocht aan de veehouders. Per zaadlozing, kunnen er soms honderden rietjes worden gevuld. De worden vervolgens bevroren in vloeibare stikstof. Bij een temperatuur van min 196 graden Celsius blijft het zaad jaren goed. Het insemineren gebeurt door een inseminator, een dierenarts of door de boer zelf. Die moet dan wel een cursus hebben gevolgd.
Ook in de biologische veehouderij wordt steeds meer geïnsemineerd en steeds meer afwijkende rassen ingekruist om sterkere dieren te krijgen.

Interactie: wisselwerking tussen twee factoren. 

Intercellulair: tussen de cellen. 

Intracellulair: in de cellen. 

In vitro: deze term wordt gebruikt bij onderzoek, waarbij geen gebruik wordt gemaakt van een levend wezen (= in vivo) maar waarbij een reactie zichtbaar wordt gemaakt in bijv. een reageerbuisje of op een glazen schaal.