Niet Lullen Maar Poetsen

Caroline van der Plas heeft Staatssecretaris Van der Burg duidelijk gemaakt dat voor BBB er geen spreidingswet komt zonder;

• Asielquotum van 15.000 per jaar (afname 80%).
• Verbod op voorrang statushouders op huurwoningen.
• Volledig evenredige spreiding asielzoekers door Nederland.

Frontex

Zonder potdichte buitengrenzen, zijn open binnengrenzen niet te handhaven. Een ijzersterk Frontex (het Europees agentschap dat de buitengrenzen bewaakt) moet dichte buitengrenzen garanderen. Om dit te bewerkstelligen wordt Frontex flink opgeschaald. Personeel en middelen moeten vertienvoudigd worden (van 2.000 naar 20.000 beveiligers), maar ook de bevoegdheden om mensen te controleren moeten stevig worden uitgebreid. Op deze manier kan Frontex er alles aan doen om ervoor te zorgen dat er geen enkele migrant ongecontroleerd Europa binnenkomt. 

Inzet: Vertienvoudigen Frontex

Netjes aankloppen

Asielzoekers moeten de start van hun asielprocedure doorlopen in aanmeldcentra aan de Europese buitengrenzen. In Nederland komt dus alleen op Schiphol een klein aanmeldcentrum voor asielzoekers die direct in Nederland arriveren. Asielzoekers die via andere Nederlandse vliegvelden binnenkomen, worden naar het aanmeldcentrum op Schiphol gebracht. In het aanmeldcentrum geldt een sober en gesloten opvang. Asielzoekers mogen Schiphol niet af. Pas als uit de procedures blijkt dat een asielzoeker met grote waarschijnlijkheid kans heeft op een verblijf in Nederland, dan kan de procedure vervolgd worden in Nederland, anders wordt deze teruggestuurd naar het land van herkomst. Alleen asielzoekers die een redelijke kans hebben om een status te verwerven worden doorgestuurd naar een nader te bepalen Europees land.

De Dublin III-verordening van 2003 moet ook weer strikt nageleefd worden. Nu zien we dat landen aan onze grenzen en de buitengrenzen deze verordening niet naleven, omdat het hen niet lekker uitkomt. En zo werkt het niet, afspraak is afspraak. Hier moet Nederland zich hard voor maken. Strikte naleving heeft tot gevolg een feitelijke buitengrensprocedure, met Schiphol als uitzondering. We zetten alle middelen in om de reishistorie van asielzoekers te controleren, bijvoorbeeld via de telefoongeschiedenis. Dit is ook om vast te stellen waar een asielzoeker echt vandaan komt en om hun verhaal te kunnen controleren.

Inzet: Aanmeldprocedure aan buitengrens

Weigerlanden

Mensen die geen recht hebben op asiel en asielzoekers die zich misdragen, sturen we via een versnelde procedure gelijk terug naar het land van herkomst. Landen die weigeren uitgeprocedeerde asielzoekers terug te nemen, worden gekort op of verliezen de financiële steun die Nederland en de EU bieden. Bij aanhoudend weigeren, gaat bijvoorbeeld de subsidiekraan dicht en wordt de uitkeringenstroom richting die landen gestopt. Nederland zet zich daarnaast in Europa in voor het opschorten van alle economische en politieke Europese samenwerkingen met deze landen. Landen die weigeren ons te steunen in een crisis en hun eigen staatsburgers niet willen terug nemen, zijn geen goede bondgenoten en verdienen dan ook niet onze steun. 

Inzet: Geen geld meer naar landen die geen uitgeprocedeerde asielzoekers terugnemen.

Asielquotum

BBB wil niet dat er ongelimiteerd asielzoekers vanaf de buitengrenzen naar Nederland worden gestuurd. Dit kan Nederland niet aan en het draagvlak mist. Om deze reden stellen we een quotum in voor het maximaal aantal asielzoekers dat Nederland wil, én kan opnemen. Voor de huidige aantallen is er geen draagvlak meer in Nederland. Dit komt door een tekort aan huizen voor eigen inwoners, tekorten in zorg, onderwijs en bij de politie. Wat BBB betreft wordt dat quotum een aantal van 15.000 asielzoekers. Dat is inclusief eventuele nareizigers. Dit is 80% minder dan de prognose voor asielzoekers in 2023 (76.000). Dit getal is niet statisch maar wordt jaarlijks vastgesteld. Mocht bijvoorbeeld het Nederlandse onderwijs- of zorgsysteem vastlopen, dan wordt het quotum lager. Mocht er een vreselijke oorlog (in onze regio) uitbreken, dan kan het quotum tijdelijk omhoog. 

In gemeenschappen die asielzoekers opnemen garandeert de overheid de veiligheid van burgers en hun bezittingen. De capaciteit bij politie, toezicht en handhaving gaat omhoog indien de veiligheidssituatie in het geding is. Diezelfde overheid zorgt ook voor voldoende voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs en wat er verder nodig is. 

Momenteel wordt gewerkt aan een Europese Asieldeal. Deze overeenkomst maakt het mogelijk om de toestroom van asielzoekers af te kopen. Mocht de Europese Asieldeal er komen, dan kopen we dus alle asielzoekers boven het Nederlandse quotum af bij de Europese Unie. Landen als Australië en Canada hanteren ook een quotum en zijn gebonden aan hetzelfde VN Vluchtelingenverdrag als Nederland, dat hoeft dus geen probleem te zijn. 

Inzet: Asielquotum van 15.000

Écht spreiden

De asielzoekers die wel kans maken op een verblijfsvergunning gaan we verdelen op basis van inwonersaantallen van een gemeente. Niet langer moeten kleine plaatsen als Ter Apel en Budel de asielwensen van Den Haag oplossen, terwijl regio’s als Het Gooi en grote steden zoals Rotterdam en Amsterdam hun verantwoordelijkheid ontlopen. De huidige situatie omtrent de plaatsing van asielzoekerscentra is wat BBB betreft in feite al een soort dwangwet, maar dan in de vorm van machtige steden die de asielopgave opdringen aan het platteland. Met als gevolg dat Drenthe gemiddeld 8 keer zoveel asielzoekers per inwoner opvangt als Zuid-Holland. Door een evenredige verdeling op basis van inwonersaantal zorgen we ervoor dat kleine dorpsgemeenschappen geen grote aantallen asielzoekers hoeven te huisvesten. Elke gemeente draagt de last die het kan dragen met inspraak (vooraf) van de bevolking. Bij een asielquotum van 15.000 betekent dit dat per 1169 inwoners van een gemeente, 1 asielzoeker gehuisvest moet worden. Voor Amsterdam zijn dit 788 asielzoekers, en voor Westerwolde (Ter Apel) zijn dit er 23. Gemeenten op de waddeneilanden worden in principe uitgezonderd, omdat daar vaak geen directe toegang is tot bijvoorbeeld ziekenhuizen of middelbare scholen.

Inzet: Een evenredige spreiding van asielzoekers op inwonersaantal. 

Gelijke toegang woningen

Voor iedereen die (al dan niet tijdelijk) in Nederland woont, dus ook voor asielzoekers (vluchtelingen zonder verblijfsvergunning) en statushouders (vluchtelingen met verblijfsvergunning) dienen we goed te zorgen. Voorrang op de woningmarkt voor statushouders is funest voor het draagvlak van opvang van asielzoekers in Nederland. Dit is oneerlijk en verkleint de bereidheid in ons land om deze mensen op te vangen. Het is niet uit te leggen dat een student of jongvolwassene nog steeds het huis niet uit kan, maar statushouders direct voorrang op een huis krijgen. Om deze reden zegt BBB: Iedereen is gelijk, dus iedereen wacht even lang. Bij een asielquotum van 15.000 is er genoeg ruimte in de asielketen om voorrang van statushouders op sociale huurwoningen te verbieden. Wanneer er toch extra flex- of tijdelijke huisvesting geplaatst gaat worden om statushouders te huisvesten en zo AZC’s te kunnen sluiten, dan moet hiervoor draagvlak gecreëerd worden door van elke drie woningen er twee voor reguliere woningzoekenden te bestemmen, tegenover één woning voor statushouders.

Inzet: Geen voorrang statushouders op huisvesting

Bijdrage aan Nederlandse Samenleving

Eenmaal aangekomen in Nederland moeten asielzoekers en statushouders bijdragen aan de Nederlandse samenleving. Na een jaar verblijf in Nederland betekent het in de praktijk dat kansrijke asielzoekers een opleiding moeten kunnen volgen, vrijwilligerswerk moeten doen of een eigen inkomen kunnen verdienen. Ook deze inzet vergroot het draagvlak, omdat Nederlandse burgers zien dat asielzoekers en statushouders bijdragen aan onze samenleving. Tevens zal dit de stroom arbeidsmigranten kunnen indammen, waardoor nog meer woonruimte beschikbaar komt voor mensen in Nederland. Wanneer arbeidsmigranten minder nodig zijn, daalt ook de druk op bijvoorbeeld de zorg en zullen minder statushouders afhankelijk hoeven te zijn van een uitkering.

Inzet: Deelname en bijdrage aan de Nederlandse samenleving

Vluchtelingenverdrag 2023

Het Vluchtelingenverdrag van 1951, werd getekend door Willem Drees. De hedendaagse asielchaos had ‘Vadertje Drees’ bij die handtekening namens Nederland echter nooit gewild. Migratie is sindsdien enorm veranderd, in omvang en vorm. 

En als de uitkomst van een verdrag anders uitvalt dan de bedoeling was bij het tekenen, moet Nederland ook bereid zijn om te sleutelen aan de inhoud van een verdrag. Als de uitkomst anders is dan het doel, dan moeten er dus nieuwe afspraken komen die er wél voor zorgen dat het doel van het verdrag wordt bereikt. Nederland moet zich tot het uiterste toe inspannen om alle lidstaten hierin mee te krijgen. 

Samen met gelijkgestemde landen moet Nederland daarom aanpassing van het Vluchtelingenverdrag van 1951 eisen en toewerken naar een Vluchtelingenverdrag van 2023. Wat BBB betreft moet zo’n verdrag de deelnemende landen de handvatten geven om grote asiel toestromen te dempen. Het opzeggen van verdragen, schrappen van richtlijnen en wijzigen van wetten die autonoom Europees asielbeleid onmogelijk maken, mag geen taboe zijn. 

Inzet: Doorbreken taboe op aanpassen of opzeggen verdragen. 

Ongelimiteerd afkopen

Nederland heeft ontzettend veel ‘politiek kapitaal’ opgebouwd in de Europese Unie. Het is tijd om dat in te zetten. Als eerste moeten we inzetten op de implementatie van de Europese Asieldeal, waarin lidstaten ongelimiteerd de opvang van asielzoekers kunnen afkopen. Boven het quotum van 15.000 koopt Nederland, wat BBB betreft, de prijs voor het niet-opvangen van extra asielzoekers af. Afgaande van de asielprognose voor 2023 kost dit Nederland 1,2 miljard euro. In de begroting van 2023 werd in totaal 4,2 miljard begroot voor asiel en migratie. Omdat we bij een asielquotum 61.000 minder asielzoekers in de keten hebben, levert dit een voordeel van vele honderden miljoenen op.

Een tweede optie is het bedingen van een opt-out (Een uitzonderingsregeling waardoor een lidstaat van de EU niet verplicht is om zich aan een bepaalde Europese afspraak te houden) in de Europese Unie op het gebied van migratie en asiel. Dit is mogelijk via aanpassing van het VwEU (Het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie). Er moet dan een verdragsbepaling worden toegevoegd waarin een lidstaat met terugwerkende kracht, onder bepaalde voorwaarde, een opt-out kan inroepen. Dit vereist wel een heel lange adem en een ‘stijve Nederlandse poot’. 

Inzet: Ongelimiteerde afkoopmogelijkheid in Europese asieldeal

Nucleaire opties

Nederland zal in Europa zeker oppositie ondervinden bij het aanpassen van verdragen, de ongelimiteerde afkoopmogelijkheid en het bedingen van de opt-out. Dus zal Nederland tot het uiterste moeten gaan om dit voor elkaar te krijgen. Daarvoor moeten ook de ‘nucleaire opties’ op tafel liggen:

• Het gebruik van het Nederlands vetorecht in de Europese Raad. Nederland moet dreigen haar vetorecht op belangrijke Europese dossiers in te zetten als het niet de nodige concessies krijgt om de asielinstroom terug te dringen. 
• Zuid-Europese landen en Frankrijk willen het VwEU aanpassen ter versoepeling van begrotingsregels.Nederland kan een simpele uitruil voorstellen: bij het openbreken van het VwEU gaan we akkoord met versoepelen van de begrotings- en schulden normen. Dit in ruil voor Nederlandse opt-outs op het gebied van migratie. (We kunnen hierin natuurlijk ook tegelijk het rigide natuurbeleid dat Nederland op slot heeft gezet meenemen.)
• Sommige landen hebben economisch, sociaal of zelfs politiek profijt bij de oude afspraken en de chaos die ze hiermee in andere landen kunnen veroorzaken. Daarom ziet BBB een acute asielstop tijdens het ontstaan van een asielcrisis als een effectief middel om: de asielinstroom per direct te dempen; aan te tonen dat het Vluchtelingenverdrag van 1951 onwerkbaar is; en als drukmiddel in te zetten richting andere landen om de verdragen te heronderhandelen. Juridisch kan Nederland grenzen tijdelijk sluiten bij een migratiecrisis om Dublin III te garanderen (terug naar eerste verantwoordelijke lidstaat), maar vooral om de openbare veiligheid te garanderen. 

Inzet: Zwaarst mogelijke politieke middelen op tafel 

Het. Kan. Dus. Wel.